O eski halimden eser yok şimdi!

Gün geçtikçe büyüdüğümü ve olgunlaştığımı hal hareketlerim doğrultusunda hissediyorum. Sanki şu son bir kaç aydır daha sabırlı, daha sakin, daha huzurlu günler geçiriyorum.

    Bundan yaklaşık bir yıl öncesinde devam eden beni yıldırmış bir üç yıllık ilişkinin tam da son demlerini yaşıyordum. Yorgun, sinirli ve güvensiz bir kadın olarak!

Eski sevgilimle 3 yıllık bir geçmişimiz olmasına ve onu deliler gibi sevmeme rağmen içimde güven adına tek bir zerre taneciği bile bulmak mümkün değildi ne yazık ki..

Onunlayken olgunlaştığımı zannetsem de ne kadar çocukça davranışlarda bulunduğumu bu günlerde daha net görebiliyorum diyebilirim. 

Yanlış anlaşılmasın, güvensizliğimin elbette haklı sebepleri vardı. Aldatılmam gibi.. Ve bu güvensizliğin karşılığını haketmediğim halde bende güvensizlikle almıştım. Ben ne kadar sadakat gösterirsem, O bunu suistimal edip, beni kısıtlamayı giderek arttırmıştı. Sanırım bu ilişkinin temellerinin sağlam olmayışının yanında bu gibi küçük sarsıntılar binanın hasarlanmasına neden olmuştu. Ve malesef sevgi herşeye yetmiyordu..

Sevmek bir çok şeyi değiştiremiyordu..

Bir gün bir karar vermem gerektiğini düşündüm. Ya tüm bunlara sesimi çıkarmayıp mutlu taklidi yapacaktım ya da hayatın henüz başındayken yeniden sevmeyi deneyecektim. Kararı verirken pek zorlanmadım aslında. Zaten uzaktan yürütülen bir ilişkinin bu hale gelişinden fazlaca usandığımdan ani bir şekilde ayrılmak istediğimi söyledim.

O da yanlışların, saçmalıkların ve imkansızların farkındaydı ancak kabullenmek istemiyordu. Belki de ayrılığa henüz hazır değildi. Öyle ya, Onu buna hazırlamak için hiçbir girişimde bulunmamıştım. Bir gün öylece hiç beklemediği bir anda terketmiştim onu.. 

Şimdi.. 

Yeni ve düzenli bir ilişkim var. Yeniden sevmeyi ve sevilebilmeyi başarabildim. Sanırım herkes bu kadar kısa sürede yeniden başlayacak kadar şanslı olamaz. 

Eski ilişkimde yaşamadığım bir çok güzelliği tadıyorum şu ara. Henüz 20 yaşındayım ve daha 16 yaşında aldatılmanın verdiği özgüvensizliği atlattım nihayet. En önemlisi karşımdaki insanla aramdaki saygıyı kaybetmiyorum. Dozunda kıskanılıyorum, kısıtlanmıyorum. Çünkü zaten nerede durmam gerektiğini biliyorum. Ve ben, "ben gibi" yaşıyorum. Başka birinin istediği gibi değil.. 

Şimdi sevgilime güveniyorum. Arkadaşlarıyla bir yere gittiğinde "beni aldatıyor mu? " diye düşünmüyorum. 

Başım sıkıştığında 10 dakika sonra yanımda olacağını biliyorum. 

Şu günlerde daha huzurlu, daha gönlü ferah, daha "bahar havasında" günler geçiriyorum. 

Ve şu son günlerde bana çok iyi göründüğümü söyleyenlere bolca "o eski halimden eser yok şimdi!" diyorum.